Grzybice – wykrywanie grzybów chorobotwórczych

BADANIA    MYKOLOGICZNE

(Wykrywanie grzybic)

CEL: poszukiwanie grzybów chorobotwórczych w materiale  pobranym od chorego

PYTANIA: 

  1. Jakie choroby powodowane są przez grzyby?
  2. W jakich warunkach grzyby chorobotwórcze atakują człowieka?
  3. Jak wykryć (rozpoznać) grzybice?
  4. Czy warto wykonywać w laboratorium badania diagnozujące grzybice?

ODPOWIEDZI:

Na pytanie 1         

 Jakie choroby powodowane są przez grzyby?

Grzybice powierzchniowe

  • zakażenia błon śluzowych np.: kandydoza jamy ustnej, języka, zajady, kandydoza narządów płciowych mężczyzn i kobiet
  • zakażenia skóry gładkiej. Np. :
    • grzybice stóp, dłoni, przestrzeni międzypalcowych, pachwin powodowane przez dermatofity i grzyby drożdżakowe
    • grzybice skóry powodowane przez grzyby z rodzaju Malassezia (łupież pstry,   łojotokowe zapalenie skóry, zapalenie mieszków włosowych)
    • wyprzenie drożdżakowe fałdów skórnych i skóry przestrzeni międzypalcowych
    • grzybica przewodu słuchowego zewnętrznego powodowana przez drożdżaki i   grzyby pleśniowe  najczęściej z rodzaju Aspergillus)
  • grzybice skóry owłosionej i włosów. Np.:
    • grzybica skóry głowy owłosionej i włosów (strzygąca, woszczynowa)
    • grzybica skóry owłosionej twarzy (brody, policzków, nad górną wargą)
  • grzybica oka – zakażenie rogówki
  • dermatofitowe, pleśniakowe i  drożdżakowe grzybice paznokci

Grzybice głębokie

  • Zakażenia układowe i rozsiane – ciężkie,  zagrażające życiu, głównie dotyczące ciężko chorych pacjentów z osłabioną odpornością

 Alergie

  • grzyby występujące w środowisku (Penicyllium, Cladosporium, Aspergillus, Acremonium, Alternaria) są alergenami i mogą powodować różne reakcje uczuleniowe u ludzi

 

Na pytanie 2

W jakich warunkach grzyby chorobotwórcze atakują człowieka?

Człowiek może zakażać się grzybami pochodzącymi ze środowiska zewnętrznego, od zwierząt i od ludzi. 

  1. GRZYBY GEOFILNE żyją w ziemi jako saprofity i mogą powodować zakażenia zarówno u zwierząt jak i u ludzi
  2. GRZYBY ZOOFILNE wywołują zakażenia u zwierząt ale mogą być przekazywane na ludzi albo przez bezpośredni kontakt albo przez produkty zwierzęce

Do zakażenia grzybami odzwierzęcymi dochodzi najczęściej, gdy człowiek wtargnie do środowiska zwierzęcego:

  • hodowla i transport zwierząt
  • zwierzęta domowe ( psy, koty, chomiki itd.)
  • biwakowanie, praca w środowisku bytowania zwierząt dzikich
  • kontakt z surowymi produktami zwierzęcymi : mięso, kości niewyprawione skóry,
  • jedzenie zanieczyszczonych lub półsurowych pokarmów np.: mleko , sery, mięso
  • wdychanie powietrza z zarodnikami grzybów

3.  GRZYBY ANTROPOFILNEatakują zwierzęta rzadko; wywołują zakażenia u ludzi;  przekazywane są  z człowieka na człowieka przez bezpośredni kontakt albo za pośrednictwem przedmiotów – np. grzebień, ręcznik

 Zakażenie grzybami ułatwiają:

1. Czynniki zależne od organizmu człowieka:

  • zaburzenie złuszczania naskórka
  • brak kwasów tłuszczowych lub ich nieprawidłowy skład
  • nadmierna maceracja skóry spowodowana potliwością ( ubrania z tworzyw sztucznych zaburzających prawidłowy mikroklimat na skórze, niewygodne buty powodujące mikrourazy i urazy  – np.: żołnierze, sportowcy)
  • mikrourazy skóry i paznokci
  • osłabiony organizm współistniejącymi chorobami, niedobory odporności komórkowej (AIDS)
  • nagromadzenie zrogowaciałej warstwy skóry (martwe komórki)
  • czynniki jatrogenne – kortykosteroidy, leki cytostatyczne, leki immunosupresyjne, antybiotykoterapia

2. Czynniki środowiskowe

  • Wilgotne środowisko
  • Ciepło
  • Kontakt z chorymi zwierzętami
  • Zwiększona migracja ludności np.:  pobyt w ciepłych krajach
  • Korzystanie z takich miejsc publicznych jak: baseny, siłownie, łaźnie, gabinety  odnowy biologicznej, hotele(prysznice)

Grzybice chorobotwórcze występujące w Polsce  wywoływane są głównie przez grzyby oportunistyczne, tzn.  stanowiące zwykle normalną florę organizmu i atakujące człowieka osłabionego z różnych powodów.

Czynniki wpływające na rozwój grzybic:

  1. Wystąpienie choroby powodującej zaburzenie równowagi w organizmie i zaburzenie odporności
  • zaburzenia metabolizmu:
    • cukrzyca , nadczynność tarczycy, niedoczynność prztarczyc, niedomoga  nadnerczy, niewydolność nerek, alkoholizm, otyłość
  • AIDS  i inne zakażenia wirusowe: cytomegalia, mononukleoza zakaźna, zakażenia powodowane przez wirusa opryszczki pospolitej (HSV)
  • Zaburzenia krążenia
  • Choroby skóry – rybia łuska, kolagenozy, atopia  itp.
  • Gruźlica
  • Nowotwory
  • Zaburzenia immunologiczne – nieprawidłowa liczba neutrofili w krwi obwodowej, niedobór mieloperoksydazy, defekty układu siateczkowo – śródbłonkowego, zaburzenia funkcji limfocytów T i jednojądrzastych fagocytów
  1. Ciąża, miesiączka, zmniejszony poziom estrogenów u kobiet po menopauzie,stosowanie środków antykoncepcyjnych – sprzyjają grzybicom miejscowym
  1. Leki
  • antybiotyki o szerokim spektrum – zaburzenie równowagi we florze drobnoustrojowej organizmu
  • leki immunosupresyjne – obniżenie odporności
  •  cytostatyki i radioterapia: uszkodzenie szpiku
  • kortykosteroidy – działanie przeciwzapalne i immunosupresyjne
  •  tuberkulostatyki – kolonizacja jam gruźliczych przez grzyby pleśniowe
  1. Czynniki jatrogenne : badania kliniczne, respiratory, hemodializa, cewniki infuzyjne i pęcherzowe , zabiegi chirurgiczne
  1. Czynniki genetyczne: zwłaszcza defekty w zakresie odporności komórkowej

Na pytanie 3

Jak wykryć grzybice?

WYKRYWANIE  GRZYBIC

Od  powstania  laboratorium, czyli  od  1996  roku,  jedną  z głównych  naszych specjalizacji jest diagnozowanie grzybic.   Zatrudniamy  fachowców z  drugim stopniem  specjalizacji  z  mikrobiologii  lekarskiej,  którzy  oprócz wiedzy teoretycznej  mają też  wieloletnie doświadczenie.

W  JAKI  SPOSÓB  DIAGNOZUJEMY  GRZYBICE?  

POWIERZCHNIOWE (MIEJSCOWE)

  1. MATERIAŁ DO BADANIA
  • Wymazy z błon śluzowych układu oddechowego, pokarmowego, moczopłciowego,
  • Wymazy ze zmian zapalnych na skórze,
  • Zeskrobiny z suchych zmian na skórze,
  • Włosy,grzyb
  • Zeskrobiny z płytki paznokciowej
  1. POSIEWY (HODOWLA) NA PODŁOŻA zawierające odpowiednie składniki odżywcze pozwalające na wzrost wszystkich rodzajów grzybów chorobotwórczych.

CZAS OCZEKIWANIA na wyniki badań mykologicznych  zależy od rodzaju grzybów:

–  grzyby drożdżopodobne  –  do 5 dni

–  grzyby pleśniowe  –  od 5 do 7 dni

–  grzyby dermatofitowe –   do 6 tygodni

  1. IDENTYFIKACJA GRZYBÓW
  • Rozpoznawanie na podstawie cech morfologii kolonii (ocena makroskopowa), morfologii komórek (ocena mikroskopowa – przy użyciu różnych technik barwienia),
  • (strzępki, filamenty, zarodniki, otoczki, struktury dodatkowe)
  • Ocena biochemiczna wykorzystująca produkty metabolizmu grzybów
  1. OZNACZANIE LEKOWRAŻLIWOŚCI

GŁĘBOKIE (UKŁADOWE, NARZĄDOWE, ROZSIANE)

  1. MATERIAŁ DO BADAŃ
  • Wymazy z gardła, nosa, ucha, oka,
  • Plwocina, kał,
  • Wymazy  i ropa z ran głębokich,
  • Wysięki, materiały z jam ciała, materiały biopsyjne
  • Krew, płyn mózgowo- rdzeniowy
  • Wymaz z pochwy, z cewki moczowej
  1. POSIEWY (HODOWLA) NA PODŁOŻA zawierające odpowiednie składniki odżywcze pozwalające na wzrost wszystkich rodzajów grzybów chorobotwórczych.
  1. IDENTYFIKACJA GRZYBÓW
  1. OZNACZANIE LEKOWRAŻLIWOŚCI

ALERGIE

Alergie na grzyby diagnozujemy w naszym laboratorium za pomocą testów alergicznych z krwi.

Więcej informacji na ten temat w zakładce – Testy alergiczne.

Na pytanie 4

Czy warto wykonywać w laboratorium badania diagnozujące grzybice

Występuje dużo chorób przypominających grzybice i odwrotnie – mogą występować grzybice przebiegające atypowo sugerując zupełnie inne choroby. Dochodzi wtedy często do złego rozpoznania i w konsekwencji do nieprawidłowego leczenia.

W takich przypadkach badanie mykologiczne jest bezwzględnie konieczne, ponieważ:

  • skraca zdecydowanie czas leczenia
  • eliminuje zatruwanie organizmu niepotrzebnymi lekami podawanymi w źle rozpoznanej chorobie bez badania laboratoryjnego
  • w niektórych przypadkach jest jedynym sposobem na prawidłowe rozpoznanie choroby , bo stan kliniczny pacjenta może być mylący
  • poza tym nie jest badaniem drogim i stać na nie  każdego chorego, a korzyści z prawidłowego rozpoznania są niewspółmierne