Doustne testy tolerancji glukozy

Postępowanie przy wykonywaniu doustnego testu tolerancji glukozy (DTTG) zgodnie z zaleceniami WHO i ADA

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA WYNIK TESTU OBCIĄŻENIA GLUKOZĄ;

  • Ilość węglowodanów spożywana w ciągu 3 dni przed próbą,
  • Czas od ostatniego posiłku,
  • stopień nawodnienia ustroju,
  • Szybkość wchłaniania jelitowego,
  • Przyjmowanie środków diuretycznych,
  • Salicylany i inne leki,
  • Spożycie alkoholu (24 h od testu),
  • Hormony sterydowe,
  • Masa ciała pacjenta (objętość dystrybucji).

MATERIAŁ: krew pełna lub surowica krwi żylnej.

WARTOŚĆ PROGOWA dla rozpoznania cukrzycy w przypadku pomiaru FGP (ang. Fasting plasma glucose)(stężenie glukozy na czczo) określono na 7,0 mmol/l (126,0 mg/dl)

Uwaga! Zaleca się, aby diagnoza oparta była na przynajmniej dwóch nieprawidłowych wynikach glikemii w różnych dniach.

 W przypadku wyższych stężeń glukozy w badaniu na czczo nie należy wykonywać doustnego testu tolerancji glukozy (DTTG).

POSTĘPOWANIE DIAGNOSTYCZNE PRZY WYKONYWANIU DOUSTNEGO TESTU TOLERANCJI GLUKOZY wg WHO.

  1. Trzy dni przed wykonaniem testu – normalna dieta bez ograniczeń, bogata w węglowodany (przynajmniej 150 g dziennie),
  2. Trzy dni przed testem odstawić w miarę możliwości leki zaburzające gospodarkę węglowodanową (diuretyki tiazydowe, doustne środki antykoncepcyjne, sterydy),
  3. Około 12 godz. (8-14 godz.) przed testem –  bez posiłków. W celu uzyskania najbardziej wiarygodnych wyników wskazane jest:
    1. Powstrzymanie się od palenia papierosów przez minimum 8 godzin przed badaniem,
    2. Dwie godziny przed testem – nie wykonywać ciężkiej pracy fizycznej.
  1. Test rozpocząć w godzinach porannych (700 – 900)  oznaczając glikemię na czczo,
  2. Roztwór glukozy (75 g glukozy bezwodnej)(250-300 ml) powinien być wypity przez pacjenta w ciągu maksymalnie 5 minut.
  3. W czasie trwania testu pacjent powinien zachować normalną aktywność fizyczną – bez wykonywania pracy, ale nie leżąc.
  4. Po 120 min. od podania glukozy pobrać krew w celu oznaczenia glikemii.

 

POSTĘPOWANIE W DIAGNOSTYCE CUKRZYCY CIĘŻARNYCH

1. Doustny test tolerancji glukozy w diagnostyce cukrzycy ciężarnych wg ADA (American Diabetes Association) – test można wykonać według jednego z poniższych schematów:

  1. jednostopniowy 100g DTTG z oznaczaniem glikemii po 1, 2 i 3 godzinach lub 75g DTTG z oznaczaniem glikemii po 1 i 2 godzinach od podania roztworu glukozy,
  2. dwustopniowy: najpierw wykonać test obciążenia 50 g glukozy z oznaczeniem glikemii po 1 godz.

Uwaga! Nie jest wymagane, aby pacjentka była na czczo. Test można wykonać w dowolnej porze dnia i niezależnie od przyjmowanych posiłków.

Gdy stężenie glukozy w osoczu jest równe lub wyższe 7,8 mmol/l (140,4 mg/dl) wskazane jest wykonanie testu jednostopniowego.

2. Doustny test tolerancji glukozy w diagnostyce cukrzycy ciężarnych wg Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (1994 r):

  • oznaczenie glikemii na czczo w czasie pierwszego badania lekarskiego – jeżeli stężenie glukozy w krwi żylnej jest równe lub przekracza 5,8 mmol/l (104,4 mg/dl) należy wykonać 75g DTTG zgodnie z kryteriami WHO,
  • wykonanie u wszystkich ciężarnych między 24 a 28 tygodniem ciąży testu przesiewowego z doustnym obciążeniem 50g glukozy i oznaczenie glikemii po 1 godz.

Uwaga! Test można wykonać w dowolnej porze dnia i niezależnie od przyjmowanych posiłków.

Jeżeli stężenie glukozy w surowicy krwi żylnej w 60 min testu jest równe lub przekracza 7,8 mmol/l (140,4 mg/dl) należy wykonać diagnostyczny test obciążenia 75 g glukozy.

Opracowano na podstawie Badanie i DIAGNOZA nr 6/7, 2003 r

Opracowano w ramach systemu jakości ®